OPENBARING and INSPIRATIE
(Revelation and Inspiration)
Door Dr. W.A. Criswell
In het Indonesisch gedicteerd door Dr. Eddy Peter Purwanto
Vertaald uit Indonesische versie door Rev. Ir. Emil Hendrawan Boen, MSc.
“Elk schriftwoord is door God geïnspireerd en is dus bruikbaar voor het onderricht, voor het weerleggen van dwalingen, voor de verbetering van de zeden en voor de opvoeding tot een rechtschapen leven” (2 Timoteüs 3:16)
De laatste twee verzen van 2 Petrus 1:20-21 zegt: “Bedenk daarbij wel dat geen enkele profetie van de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat. Want een profetie is nooit voortgekomen uit menselijk initiatief; door de heilige Geest gedreven hebben mensen gesproken van Godswege.” (2 Petrus 1:20-21). Laten we dit bekijken als literaal. Het vertaalde woord “eigenmachtige uitleg” hier is idios. En idios is een Grieks woord, wat betekent: “een eigen privé eigendom (En: one's own private ownership).” Terwijl het vertaalde woord “uitgelegd” hier is epilusis, dat literaal betekent “losmaken/vrijmaken.” Dit legt een verband met de originele bron. En “is” [in KJV] wordt niet gebruikt voor “zijn, En: to be”, maar ginetai, wat betekent “geboren worden, En: come into being.” Laten we vertalen precies zoals Petrus heeft geschreven: “geen profetie voortgekomen, geboren worden, door eigen privé begin (En: no prophecy came into existence, came into being, by one's private origination)” – is niet voortgekomen uit zichzelf – “maar door de heilige Geest gedreven, hebben mensen gesproken in naam van God.”
Laten we openslaan 2 Timoteüs 3:16: “Al de Schrift” – en “is” in uw Bijbel [KJV] scheef gedrukt, wat betekent niet de originele van de originele taal – “al de Schrift is ingegeven door God” -- KJV (2 Timoteüs 3:16). En deze woorden zijn vertalingen vanuit een woord, theopneustos, dus “al de Schrift theopneutos.” “Ik roep je dringend op, ten overstaan van God en van Christus Jezus, …. , verkondig het woord” (2 Timoteüs 4:1). Er zijn twee delen voor dat woord en beide zijn vol van betekenis. Elk apart deel heeft eigen betekenis. Het beeld dat achter het woord theopneutos geplaatst is, is als een fluitspel. Het beeld van een fluitspeler is dat ze fluiten en hun fluit een instrument is geworden. “Al de Schrift is de adem van God (God-breathed) – God speelt het tot een instrument, het fluiten wordt een instrument en het instrument is de Schrift. Dit woord, zoals ik heb gezegd, wordt in tweeën verdeeld. Ten eerste, heeft het te maken met de persoon die fluit, dat is de gever van de openbaring, het is God. Theos is het Griekse woord voor “God.” Hij blaast tot een instrument van zijn openbaring. Wanneer u het woord “openbaring” en “inspiratie,” gebruikt, past u de Latijnse woorden toe. Het Latijnse woord voor “ontsluieren”, “openbaren” en “declareren” is revelare. En substantief vorm van dit woord is revelatio. In het Grieks, het werkwoord in Griekse taal zal apokalupto worden die precies dezelfde betekenis heeft als revelare in het Latijns. En het woord apokalupsis is het substantief vorm wat betekent “ontsluieren”, “bekendmaken”, Apocalypse. We nemen het woord in het Engels. Dus het eerste deel van dit woord is theos, God is de Ontsluierder, de Openbaringsgever, de Persoon die de Waarheid ontsluiert.
Tweede deel van dit woord, pneutos of penuma, is het woord voor “uitademen,” en in het Latijns is “inspiratio.” Verbaal vorm in het Latijns, inspirare betekent “blaast naar binnen” (En: to breathe into). En het substantief van dit woord of de vorm van het naamwoord is inspiratio, “naar binnen geblazen.” In het Grieks betekent empeneo “blaast naar binnen”; en in het klassieke Grieks, heeft dit woord te maken met fluitspeler. Dit is het beeld van gehele substantiële verklaring van apostel Paulus. “Al de Schrift is theopneutos,” door Gods adem ingeblazen, “door middel van openbaring,” bekendmaken, openbaring de waarheid. Openbaring heeft te maken met de waarheid die de mens nooit met natuurlijke kracht te weten zal komen, of met gebruikmaken van zijn natuurlijke kracht. Het is vrijgeven, bekendmaking van waarheid, die de mens nooit te weten zal komen met eigen kracht. Niet door onderzoek, niet door observatie, niet door studie, niet door ervaring. Men zal het nooit erachter komen. Het komt van de Heer. De Heer moet het vrijgeven/bekendmaken. Dat is openbaring, bekendmaking, apokalupsis, de goddelijke waarheid die aan ons is gegeven welke alleen God is die weet. Inspiratie heeft te maken met waarheidsoverdracht van die openbaring. Ontsluiering hiervan komt van God zelf; en in wonder, de heilige Geest van God blaast de waarheid in de woorden in, in de geschreven Schrift. De geschreven openbaring van God is ingegeven.
De schepping van de wereld is een openbaring. Er was niemand daar aanwezig. Niemand heeft het gezien. We weten door de bekendmaking van God. Het is openbaring. Het is een inspiratie geworden toen Mozes de bekendmaking had geschreven over hoe God in den beginne het heelal schiep. Mozes heeft het geschreven zonder fouten, zondenloos (En: inerrancy) en onfeilloos (En: infallibility). Toen de apostel Paulus in Patmos eiland was, zag hij de visie van Christus’s openbaring (apokalupsis). Dit is het eerste woord in het boek Openbaring, Apokalupsis, openbaring van Jezus Christus in al de heerlijkheid van zijn Majesteit. En de openbaring die aan apostel Johannes werd bekendgemaakt is over de eindtijd, en einde van de geschiedenis. Alle dingen welke te maken hebben met de eindtijd zijn daar in de vorm van een panorama, worden gepresenteerd voor ogen van apostel Johannes. Dat is openbaring. Het is inspiratie geworden op het moment dat Johannes het onfeilloos, waar, trouw en zondenloos had kunnen schrijven. Dus openbaring heeft te maken met de “inhoud” van de waarheid, de goddelijke waarheid van God. Terwijl inspiratie heeft te maken met “overdracht” van de waarheid, de schrift van Gods waarheid.
Allereerst zullen we hebben over de openbaring. Openbaring is gebouwd op drie vooronderstellingen; ten eerste, dat God kan en wil communiceren met de mens. Tweede vooronderstelling is, dat de waarheid die wordt gecommuniceerd, is de soorten en het eigenschap die nooit door de mens zullen worden geweten, óf door observatie óf met verstand, óf met toepassing van zijn natuurlijk vermogen. Een voorbeeld, de zon kan mijn huid verbranden. Het is een ervaring en een observatie. Maar waar de zon vandaan komt en wie hem daar boven in het heelal geplaatst, zal ik nooit kunnen bestuderen door observatie, zelfs een astronoom zal nimmer begrijpen. Alles wat hij kan doen wordt uitsluitend gebaseerd op wat hij ziet. Maar hij kan nooit de oorsprong of wie het heeft geschapen verklaren. Het moet begrepen worden door een openbaring van God. Dat is de goddelijke waarheid die nooit kan worden bestudeerd door vermogen van de mens.
Er zijn drie methoden hoe God zijn waarheid communiceert, i.e. hoe God zijn goddelijke waarheid blootlegt:
(1) Ten eerste objectief, door van buiten manifestatie. In het boek Exodus en Deuteronomium staan geschreven dat God de Tien Geboden met eigen vingers heeft geschreven. Het is een objectieve openbaring. God schreef op de steen met zijn eigen vingers. In het boek Daniel, in het midden van Belsazar’s feest, schreven de hand en de vingers van God op de muur. Natuurlijk, de allerhoogste objectieve openbaring is gevonden in Jezus Christus zelf: “Het Woord is mens geworden, en heeft onder ons gewoond, en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, het is de heerlijkheids Gods dat gegeven is aan de Eniggeborene Zoon van de Vader, vol van genade en waarheid … daarom de wet is gegeven door Mozes, maar de genade en de waarheid zijn door Jezus Christus gekomen” (Johannes 1:14,17). Bijvoorbeeld, wat is God? Zie aan Jezus. Hoe spreekt God? Luister naar Jezus. Hoe is de manier om de Heer te volgen? Volg de voetstappen van de Heer Jezus. Dat is één van de manieren die God gebruikt om zijn goddelijke waarheid te ontsluieren, door middel van wat zichtbaar is (En: outward, Ned: uitwendig), uiterlijk, objectieve manifestatie.
(2) Ten tweede, God ontsluiert zijn goddelijke waarheid mystieks, door middel van dromen en door visie. Als u het boek Ezechiël leest, óf wanneer u het boek Daniel leest, óf vele keren in het leven van mensen zoals apostel Paulus en zeker ook in het leven van apostel Johannes op het eiland Patmos, zien ze de goddelijke waarheid die God openbaart of bekendmaakt in visie en dromen. Dat is de tweede methode hoe God zijn goddelijke waarheid openbaart.
(3) Ten derde, wanneer God zijn goddelijke waarheid innerlijk (En: inwardly) openbaart, is het subjectief. In het tweede boek van Koningen hoofdstuk drie, toen Elisa de wil van God zocht, riep hij een citerspeler bij. En wanneer die citerspeler zijn citer speelt, kwam het Woord des Heren tot Elisa. In veel gevallen, zei de Bijbel: “En kwam het Woord des Heren tot” de boodschapper en profeet, en altijd is het op een dergelijk manier gebeurd. Het Woord van God komt subjectief aan de boodschapper in zijn hart. Het is een objectieve openbaring toen de hand van God schreef op de muur, dat de paleismuur van Belsazar in Babylon was. Dit is de subjectieve waarheid van Gods openbaring toen Daniel de betekenis van die woorden aan de koning uitlegde. Dit zijn de drie methoden die God gebruikt om te openbaren, de goddelijke waarheid van God te communiceren aan de mens.
Vervolgens, er zijn drie karakteristieken van Gods openbaring, de goddelijke waarheid die God aan de mens blootlegt, als volgt:
(1) Openbaring is altijd voorwaarts (En: onward). De afkondiging daartoe is geneigd toegenomen. Het is gekenmerkt door de openbaring die als laatste is gekomen die de vorige openbaring vervolmaakt. Het is progressief van aard. De ontwikkeling en uitbreiding hiervan zijn altijd voorwaarts en toegenomen. God is nooit statisch. Hij is altijd dynamisch en beweeglijk. Er is altijd voortgang en groei in God. Het werk van zijn schepping wordt gevolgd door het werk van zijn verlossing. En het werk van zijn verlossing wordt gevolgd door zijn rechtvaardiging. Zijn rechtvaardiging wordt gevolgd door zijn heiliging. En zijn heiliging wordt gevolgd door zijn verheerlijking. Er is altijd beweging, ontwikkeling, groei in Gods openbaring. Dus, de inhoud van de Schrift is opgebouwd net als waterstromen die worden afgevoerd om uit te monden in de stroom van de hoofdrivier, zijrivieren worden gebundeld aangevoerd naar de hoofdrivier. Zo is ook de openbaring van God. Het boek Hebreeën begint met dit, “ Op velerlei wijzen en langs velerlei wegen heeft God in het verleden tot de voorouders gesproken door de profeten, maar nu de tijd ten einde loopt heeft Hij tot ons gesproken door de Zoon, die Hij heeft aangewezen als enig erfgenaam en door wie Hij de wereld heeft geschapen. (Hebreeën 1:1, 2). Al deze zijrivieren worden afgevoerd naar de finale Gods openbaring, compleet en volledig.
Of u kunt een illustratie maken van Gods openbaring die steeds verder ontwikkelt en vooruit gaat met een schrift dat getekend is. In het begin schreven mensen in de vorm van tekeningen. U noemt het “hiëroglyfisch.” Als u het gezegeld luchtdichte graf in Egypte ziet, daar zijn er geschriften te vinden in de vorm van tekeningen. Dat schrift is hiëroglyfisch genoemd. Dit bestond sinds de oudsher. Alleen in de jaren later begonnen we te schrijven met behulp van alfabet, een abstract schrift. Maar in het begin schreef men door te tekenen. God deed ook zo. In het begin, bewaarde God zijn waarheid in de vorm van typen en symbolen, rituelen en ceremonies, traditie en versiering, die men aan de kleding van de priesters kon zien. En elke versiering had betekenis; hoe de versieringen, kandelaar, de tafel der toonoffers, altaar, ritueel, al die dingen zijn typen of symbolen. God bewaarde zijn waarheid die men kan zien wanneer Hij al die dingen naar de laatste waarheid leidt. (En: ultimate truth).
U kunt ook op een andere manier illustratie geven. De ontwikkeling van deze openbaring die progressief is, is alsof een kind die gevormd en opgeleid tevens begeleid wordt om volwassen te worden. Wanneer het kind een tiener wordt, moet hij bijgebracht worden. Hij moet gedisciplineerd worden. Een kind grootbrengen zonder disciplines zal zijn tienerleven kapotmaken. Het kind heeft begeleiding nodig en moet getucht worden met discipline. Zoals de Bijbel zegt, “slagen van mensenroede of geeft mensenroede en straft het kind.” In het begin van openbaring, zult u een dwang ontdekken hoe Jozua de opdracht had gekregen om Kanaänieten te vernietigen of Saul werd bevolen om Agag en Amalekieten in stukken te houwen. Maar later zal de Bijbel een toenadering bouwen met een overtuigde moraal zoals ik aan het doen bent vandaag. Het verplicht u niet en slaat u niet met een zwaard of mensenroede, maar raakt uw hart aan. De openbaring is net als zo, het is progressief. Het is als een kind dat groeit tot een volwassen. Ik heb ooit eens gehoord, er was een stout kind in de zondagschool. Maar de zondag daarop was hij zo lief, braaf en aardig. Zodat de klassenjuf aan andere kinderen vraagt, “Wat kunnen jullie zeggen over hem?”. En de kinderen in de klas zeggen, “Juf, wij kunnen niets zeggen over hem. We hebben net zijn neus geslagen.” Dat is de discipline voor dat kind.
Herinnert u zich met dit bekende verhaal? Een verhaal over een kind van eer zeer rijke man, dat in een winkelcentrum zeer stout zich gedraagt. Hij zit op het moment op een schommelpaard en de moeder kan hem niet van het paard weg krijgen. De beheerder van het winkelcentrum wilde de rijke man niet aanstoten. Daarom hebben zij een psycholoog opgeroepen om het kind te smeken om van het paard af te komen. Daarna ging de psycholoog met het kind praten en uiteindelijk ging hij van het paard af zoals hem werd gevraagd. Toen ze naar huis gingen, vroeg de moeder aan het kind, “Wat heeft de psycholoog tegen je gezegd?” En het kind zei, “Psycholoog zegt tegen mij, “Je moet nu eraf van het paard, of ik zal je slaan, zodat je een week lang niet meer kan zitten omdat je billen zeer pijn doen.” Ziezo, dat is de manier hoe God zijn openbaring geeft. Het wordt doorgegeven zolang wij het kunnen accepteren. In het begin leidt God ons als een klein kind die naar volwassenheid gaat. Het is de eerste karakteristiek van openbaring. Het groeit van aard. Er zit een voortgang erin.
(2) Tweede karakteristiek van openbaring is altijd een doel hebben in zich. Er is altijd een reden erin. Allereerst maakten onze eerste ouders kleren van vijgboombladeren om hun naaktheid te verbergen, maar God zei, “doe niet zo.”En hij vergoot dierenbloed in het Hof van Eden, en maakte een kleding van de dierenleer om de naaktheid van onze eerste ouders te verbergen. Er zit natuurlijk een bedoeling achter. Bij de poorten van het Hof van Eden, leerden cherubs onze eerste ouders en Abel en zijn gezin om een lam mee te brengen, legde het op het altaar en het opofferde als slachtoffer aan God. Er zit duidelijk een bedoeling achter. In eerbetoon aan God, in de mooie tent en heilige tempel, de bedieningen in de heilige tempel, symbolen, alles is verheerlijk. Wanneer de tijd is aangebroken, dat is wanneer antitype van het type, dat de toekomst afbeeldt, komt, zal het christendom hun oude kleren moeten afdoen en wandelen tot volwassenheid. Maar de openbaring, dat allemaal, heeft altijd een doel. Dat is theologie. Openbaring gaat vooruit naar finaal doel en zijn einde.
(3) Derde karakteristiek van openbaring is – homogeen. Hij heeft continuïteit. Hij heeft harmonie tussen de een en anderen in het geheel. Er is geen contradictie tussen de een en anderen, maar hij heeft homogeen textuur in zijn geheel. U weet dat God in alle dingen werkt. De hele kosmos laat de verheerlijkte gedachte van de Allerhoogste zien. Dezelfde wetten kunt u vinden op aarde, in de maan, op Mars of Saturnus of onze sterrenstelsel de Melkweg. Overal in het heelal vindt u een schepping, u vindt een bekendmaking van dezelfde goddelijke gedachte. Zo is openbaring ook. Het is als wiskunde. Er is geen eenvoudige contradictief zowel in geometrie of rekenmethode of andere takken van wiskunde. Het is allemaal hetzelfde. Wat gesluierd is op een gebied is waarschijnlijk blootgelegd op ander gebied, maar het is altijd zelfde of een eenheid hebben. Dat is dus openbaring van God. Er is geen één op een gebied dat in strijd tegen iets op een ander gebied. Het is altijd homogeen. In zijn geheel is het continu. Het is iets buitengewoon geweldig wat te vinden is in Gods Woord. Dat is God. Hij heeft zó gemaakt. En u kunt zijn gedachte, uitbreiding van zijn gedachte vinden in de Schriften.
Nu zijn we gekomen bij het geval inspiratie, het is de overdracht van de goddelijke waarheid, het wonder van de heilige Geest die de schrijvers leidt om de waarheid Gods zonder fouten te schrijven. Er zijn drie inspiratie theorieën, die volgens mij onwaar zijn;
(1) Theorie “rationalistisch”. Rationalisten geloven niet in de persoonlijkheid van God. Hij gelooft niet in dingen die bovennatuurlijk zijn, en voor hem is de Bijbel ontstaan door gedachte, capaciteit en uitsluitend door intelligentie van de mens. Voor hem, is de inspiratie binnenin de Bijbelse schrijvers hetzelfde als wat u kunt vinden in genius inspiratie van Homer of Cicero of Dante of Milton of Shakespeare of alle andere grote schrijvers. Voor hem is er geen verschil tussen de Bijbel en het literatuur van andere mens.
(2) Tweede theorie van inspiratie, noem ik “fractioneel.” “Fractioneel” is een theorie dat leert dat bepaalde delen van de Bijbel zijn ingegeven, maar niet de gehele Bijbel. Ze zouden zeggen dat de inhoud van Bijbel het Woord van God is. Zij zouden zeggen dat sommige woorden het Woord van God zijn, maar de Bijbel in zijn geheel niet het Woord van God is. Dat is hun idee over de inspiratie van de Bijbel.
(3) Derde theorie is een belachelijke theorie, dat is “mechanische” theorie. Dit komt omdat liberalisme het geloof van Gods volk, dat de Bijbel gelooft, heeft aangevallen, zodanig dat ze zeggen dat we in “mechanische” theorie over inspiratie geloven. Dat God het Woord van God gedicteerd hebt en Hij is de dicteerder, terwijl de schrijver van de Bijbel precies identiek had geschreven zoals God gedicteerd heeft. Al deze theorieën zijn voor mij belachelijke theorieën over inspiratie.
2. Theorie van Bijbelse Inspiratie
Dit is wat ik denk over de Bijbelse inspiratie, geschreven openbaring van God. Ik denk dat de Heilige Geest – zoals het getuigen van de Bijbel zelf – de Heilige Geest is bovennatuurlijke begeleider voor de schrijvers toen ze de goddelijke waarheid, i.e. de goddelijke openbaring hadden geschreven. En zij hebben geschreven onder de inspiratie van Gods Geest, onder het waaien van Gods Geest. Zij hebben het onfeilloos (En: infallibility) en zondenloos (En: inerrantly) geschreven. Dus, dat is de manier waarin ik geloof. Dat betekent niet dat God de mens niet gebruikt. Hij gebruikt de mens zover als Hij wil. Bijvoorbeeld, brandende struikgewas is en blijft een gewoon struikgewas of de ravenvogel, die brood naar Elia bracht, was een gewone vogel zoal andere vogels, maar door God werd gebruikt als zijn instrument.
Als een voorbeeld, de Bijbel heeft gezegd dat Mozes alle kunsten en wetenschap in Egypte geleerd. Toen hij in het paleis woonde, werd hij over de wetten en regering onderwezen. En als u de gelegaliseerde Mozaïek hebt gelezen, kunt u de gedachte van opgeleid iemand in rechten lezen. Dat was Mozes. Jesaja was een prediker in het paleis. Hij gaf zijn profetie met een geweldige poëziestijl. Hij gaf een verheerlijkte samenvatting nadat hij klaar was met zijn profetie. Ik denk dat er geen enkele literatuur met dezelfde heerlijkheid als de preek van Jesaja. Amos, aan andere kant, was een verkondiger voor een volk. En als u het boek Amos gelezen hebt, voelt u zich alsof in een veld bevinden. God gebruikte beide twee. Geweldige poëzie van David, een Israëlische lofzanger, God gebruikte hem. God gebruikte David om zijn goddelijkheid te schijven en te verkondigen. God gebruikte Salomo, iemand met grootste wijsheid in de wereld, om spreuken te schrijven. Dr. Lucas – hij hield van onderzoek doen. Toen hij het evangelie van Lucas schreef en ook toen hij Handelingen schreef, bracht hij de feiten in een verband, samen met een grondig onderzoek, door elke getuigen en alle bronnen van de waarheid die hij gaat schrijven ondervragen. Apostel Paulus, de Saulus van Tarsus, was een rabbi, een Talmudik leerling door zijn hele studie heen. Hij werd direct onderwezen door Gamaliel, kleinzoon van Hillel en een grote rabbi. En als u de brieven van Paulus leest, leest u een schrift van een theoloog. Hij spreekt als iemand die mensen onderwijzen in een theologische school. God gebruikte hem. Dat is de manier van schrijven van openbaring, volgens de capaciteit en gaven van die persoon onder leiding van de Heilige Geest.
Kan ik nu dan van hetzelfde geval spreken in deze moderne tijd? Phillips Brooks is een sociale prediker. En daar in Trinity Church in Boston, gaf hij jarenlang het Woord van God aan academici, studenten en sociologen in Boston. Dat is Phillips Brooks uit Boston. Billy Sunday uit Chicago verkondigt het Wood van God op straat op een manier dat de wereld geschokt heeft. White Sox een bekeerde basketball speller, zonder opleiding, gaf het Woord van God ook zó op die manier. Ze zijn weliswaar verschillen, maar de Heilige Geest gebruikt hun allemaal – een socioloog zoals Phillips Brooks, en degene die gebondenheid met de wereld, het oordeel van de hel en het vloek die gepredikt is door Billy Sunday. Dat is de manier hoe Hij doet. Hij gebruikt mensen naar hun vermogen. En de inspiratie is de Heilige Geest, die de persoon leidt om de waarheid op te schrijven.
Dus we kunnen conclusie trekken dat inspiratie drie karakteristieken hebben, i.e.: (1) Juiste inspiratie is altijd voltallig/volledig (En: plenary). Dit toont aan dat de gehele Bijbel is ingegeven. Voltallig betekent niet dat alleen sommige delen van de Bijbel zijn ingegeven, maar het Woord van God in zijn geheel is Gods adem. (2) Inspiratie is verbaal. Dit is de taalvorm. Dit is ook in woordenvorm. Elk woord is ingegeven; niet alleen de gedachte, of de poging van de schrijver om zijn subjectieve ervaringen op te schrijven, maar elk woord wordt door Gods adem ingeblazen. Er is geen muziek en melodie zonder noten. Er is geen wiskunde zonder getallen (fugures), en er is geen Schrift zonder woorden. Als de Schrift is ingegeven, ingeblazen door Gods adem, dan wordt elk woord door God ingegeven, ingeblazen door Gods adem. En (3) het laatste, de inspiratie van Gods Woord is niet alleen voltallig, óf in zijn geheel, óf alleen verbaliteit, óf per woord, of gebruik maakt van een taal; in zijn geheel echter bovennatuurlijk. Dit is niet wat gewone mens kan opschrijven: “Want een profetie is nooit voortgekomen uit menselijk initiatief; door de heilige Geest gedreven hebben mensen gesproken van Gods naam.”. (2 Petrus 1:21).